Een excuus om te leven…

‘Drie weken vrij nemen en offline zijn terwijl het seizoen net weer begonnen is, dat kan toch niet?!’ In de dagen voorafgaande aan de afgelopen ‘vakantieperiode’ hoor ik de innerlijke alarmbellen luid rinkelen. Ik voel me verantwoordelijk voor vanalles en nog wat en me maar al te gewaar van mijn kinderlijke overtuiging dat ik toch echt onmisbaar ben. Maar zodra ik mijn telefoon op vliegtuig zet en wegleg, verbaast het me hoe makkelijk ik hem liggen laat en al tijd mis ik de wereld op het scherm geen minuut.

Door de dagen heen neem ik waar hoe mijn energie rustig plaats neemt in het midden van mijn lichaam. In plaats van ervoor, erachter, erboven, eronder of ernaast, zoals ik maar al te goed ken.

Mijn energie hangt voor me als ik sneller wil dan ik kan en achter me als ik mijn hakken in het zand zet en me verzet tegen wat is. Ze hangt boven me als ik mijn lichaam niet wil voelen en onder me als mijn gedachten de wereld somber kleuren. Wanneer ze naast me staat zijn het meestal van die dagen dat ik de hele tijd over mijn eigen voeten struikel, me stoot aan de kast die er altijd al stond en te zacht gekookte eitjes uit mijn handen laat vallen op de keukenvloer.

Herken je dat of ben ik de enige? Want laten we wel zijn, deze ervaringen horen gewoon enorm bij mens zijn, of misschien niet bij mens ‘zijn’ maar wel bij de maatschappij waarin we functioneren. Door de voortdurende stroom aan stimuli  is ‘in ons midden’ rusten haast ondoenlijk geworden en het idee om oningevuldheid uit te hangen en ‘niemand’ te zijn raakt bij velen doodsangst aan. Want wat blijft er dan nog over?

Vertragen en verstillen -
De afgelopen weken stonden voor mij in het teken van vertragen en verstillen. Ik was drie weken offline met mijn lief en binnen die tijd af en aan in periode’s van meerdere dagen stilte waarin we onze eigen retraite hadden ontworpen.

Het heeft me verbluft hoeveel inzichten ik heb verkregen over mijzelf en onze relatie in het ‘samen stil zijn’, waarvan sommige dagen volkomen uit contact en anderen juist met ontmoetingsstructuren (in stilte) op afgesproken tijden. Op gegeven moment zei Anna: ‘Ik zeg steeds vakantie maar dat klopt niet, ik ben aan het leven. Ik transformeer steeds meer van een human-doing naar een human-being’.

Rusten in essentie -
Retraites, of je ze nu zelf ontwerpt of in een ontworpen ruimte deelneemt, dienen het doel om uit je geautomatiseerde levensinvulling, patronen en gedragingen te stappen. Door je gedrag en overtuigingen in het licht der bewustzijn te tillen begin je de ruimte eromheen waar te nemen. Alsof je een tijdlang enkel rood zag en langzaamaan geel en blauw zich ook in je bewustzijn ontvouwen. Daaruit voort vloeit vervolgens een oneindige stroom aan kleuren en schakeringen, steeds wat ruimer en wat dieper, steeds wat vrijer.

Dat is waar Tantra ons steeds weer toe uitnodigt: te rusten in je eigen essentie, te vertrouwen op je eigen vrije ongedwongen levensstroom. Daarvoor moeten we vaak eerst over wat hobbels op de weg. Maar die hobbels zijn het meer dan waard, omdat het werkelijk aankijken van jouw hobbels je aanmoedigt om in waarheid met jezelf en het leven te leven. Niet langer in compensatie of overleving. Zodat wij niet op ons sterfbed liggen gevuld met de bekende ‘Spijt Top 5’ (waarvan hier 4 geschreven) geïnspireerd door Bronnie Ware:

1. ‘Ik zou willen dat ik meer had geleefd zoals ik zelf wilde, in plaats van volgens de verwachtingen van anderen’
2. ‘Ik zou willen dat ik de moed had om mijn gevoelens te uiten’ 
3. ‘Ik zou willen dat ik niet zo hard had gewerkt’
4. ‘Ik zou willen dat ik mezelf toe had gestaan gelukkiger te zijn’ 

Het raakt me om de overeenkomsten te zien met deze uitspraken en de uitspraken die ik mensen veelal na afloop van retraites hoor maken, waarin ze de opluchting delen die voortvloeit uit de ervaring van vertragen en verbinden. De opluchting dat ze: 

Hun eigen leven mogen leven (1), hun eigen gevoelen mogen uiten (2), hun recht voelen op geluk en stroming (3) en zich realiseren dat ze echt niet zo hard hoeven te werken om het bestaan waard te zijn (4).

Note to self -
Dat en nog veel meer is ook mijn winst van de afgelopen periode. Aangevuld door de nog weer wat dieper ingedaalde realisatie dat ik dus echt absoluut en totaal misbaar ben. Heerlijk. Dus bij deze een note to self and everyone: ook wanneer je mind 9 van de 10 keer zegt dat het geen goed idee is, ga toch. Je hebt nooit een excuus nodig om op retraite te gaan. 

Je hebt nooit een excuus nodig om te leven.

Liefs,
Chris

PS. Er zijn nog DRIE plekjes vrij voor mannen op de 'Rite of Passage' Oud & Nieuw retraite, ga jij mee? Vrouwen kunnen zich wel nog inschrijven op de wachtlijst!

→ Rite of Passage: Winterretraite (29 dec ‘22 t/m 03 jan ’23)
→ Your Yoni Journey: Vrouwen Jaartraining (Let op! YYJ is in een gloednieuw jasje van maarliefst zes weekenden gestoken, en het staat haar nu al goed! Dus… Save the dates for 2023: 7-9 april | 26-28 mei | 30 juni-2 juli | 8-10 sept | 20-22 okt | 1-3 dec. Oh YES.)

Naast bovenstaande evenementen kan je je alvast op de pre-registratie lijst laten zetten voor de evenementen die nog niet online staan wanneer wij deze mail versturen, maar waarvan de data al bekend zijn. Stuur een mailtje naar info@unveilingintimacy.com als je hier bij wilt zijn:

→ Sensual Spring: Lenteretraite (23 t/m 26 maart ‘23)
→ Intimacy with Life: Zomerretraite (18 t/m 23 juli ‘23)
→ Letting Go Deeper: Herfstretraite (2 t/m 5 november ‘23)

Ook kan je ieder moment instappen in de online training ‘Wild & Wise: Female Sexual Embodiment’!

In deze training ga jij, vrouw, op ontdekkingstocht in het landschap van jouw lichaam en energie, jouw sensualiteit en seksualiteit. Je onderzoekt wat je in de weg staat en je krijgt hands-on tools, meditaties, informatie en inspiratie om de intimiteit met jezelf te verdiepen en verruimen!

Enkele reacties van deelnemende vrouwen:
…’Er ontstaat al een hele shift, van ongevoelig naar intense gevoeligheid!’
…’Wat een ontzettend fijne cursus! Ik ben er bijna elke dag mee bezig en vind de video's en meditaties super fijn om naar te kijken/luisteren. Zoveel rust en duidelijkheid waardoor het zo makkelijk te volgen is voor mij. Bedankt!’
…’Wauw, alleen al de vragen op het eerste werkblad maken wat los bij me. Met tranen zit ik op de bank. Het voelt goed om hier mee bezig te zijn!’