Ik hoor de haan, die het opgaan van de zon sneller in de smiezen heeft dan ik.
Ik hoop dat hij zich vergist want ik wil nog even blijven liggen, nog even in de stilte, nog even… voor de intensiteit van de dag weer toeslaat.
Voelen -
Vanochtend stond ik wiebelig op na een trigger gisteravond en een beroerde nacht slaap. Ik bemerkte de neiging om te verstrakken, niet te bewegen, mezelf wat af te vlakken van mijn gevoeligheid en het verdriet wat ik onder mijn huid voelde borrelen te onderdrukken zodat ik kon blijven functioneren. Maar inmiddels weet ik beter, veel pijnlijker dan de pijn zelf is het wegdraaien ervan. Dus ik nam mijn tegenstribbelende zelf aan de hand en bracht haar naar het strand.
Op het strand zocht ik naar een plekje waar ik me veilig genoeg zou voelen om me vrij te uiten. Hier richt ik mijn blik naar binnen. Ik voel veel energie die stuurloos door me heen stroomt en her en der klem lijkt te zitten en ik vraag mijn lichaam wat het wil. Het begint te schudden, steeds ongeremder. Het schudden gaat over in ademwerk, het ademwerk in grommen en brullen en schreeuwen in de golven en het toestaan van deze expressie eindigt in dat ik mezelf in mijn armen neem en zachtjes aai. Ik vertel mijn lichaam dat ze veilig is, dat ze zacht mag zijn, dat haar tranen mogen stromen, dat ze niet hoeft te vechten, dat ik hier ben, dat ik haar vertrouw, dat ik luister.
Ik voel ruimte ontstaan in mijn hartgebied, trek mijn kleren uit en ren de zee in. Ik en de golven, hier ben ik veilig. En helemaal mij. De wereld heeft weer kleur. Ik denk aan een quote die ik recentelijk hoorde van Vironika Tugaleva:
‘Emotional pain cannot kill you, but running from it can. Allow. Embrace. Let yourself feel. Let yourself heal."
Aanpassen -
Al vanaf een jonge leeftijd leren we dat we onze intuïtie beter niet kunnen vertrouwen. We leren dat iemand anders, papa of mama of de juf, het beter weet. En ook dat we de liefde net een beetje meer waard zijn als we ons net een beetje anders gedragen. Een beetje sterker of juist zachter, luider of juist stiller, groter of juist kleiner…
We worden verteld dat het beter is als we ‘een beetje meer ons best doen’. En dat we het goed doen als we lief zijn, als we dankjewel zeggen (ook als we niet dankbaar zijn). En dat we onszelf niet mogen aanraken en beter kunnen playbacken dan luidkeels meezingen en… ‘doe maar normaal dan doe je al gek genoeg’.
We hebben geleerd om onszelf te wantrouwen, om de realiteit die wij zien te verruilen voor de realiteit die ons getoond wordt. We hebben het verleerd om naar de signalen van ons lichaam te luisteren en daarmee geleerd dat het veiliger is om een beetje af te vlakken. Een beetje in te dimmen. Een beetje minder ‘vol’ te zijn.
Vrijheid -
Dit is een groot gedeelte van het werk wat we doen binnen tantra. We leren om ‘ja’ te zeggen tegen precies dat wat zich aandient in dit moment, om in verbinding te blijven met ons eigen hart en lichaam en daarmee ook met elkaar. Want als ik niet thuis ben in mij, hoe kan ik jou dan ooit bereiken?
En vervolgens zetten we die energie om in expressie, zodat ze in haar volledigheid in het bewustzijn - in het licht - mag komen. We leren ‘ja’ zeggen tegen onszelf, tegen onze intuïtie, tegen ons lichaam en haar wijsheid, we leren onze heldere waarnemen opnieuw vertrouwen en we leren ons lichaam dat ze ons kan vertrouwen, omdat ze voelt dat we naar haar luisteren.
Denk maar eens aan een vriendschap waarin je het gevoel had dat de ander niet luisterde, of steeds een afspraak verzet, of met zijn aandacht heel ergens anders is terwijl jij contact probeert te maken… is dat iemand die je vertrouwt? Nee. Vriendschap vraagt aandacht, aanwezigheid, liefde. Kan jij je lichaam en je energie ontmoeten als een dierbare vriend? En echt interesse hebben voor wat zij jou vertellen wil? Een deelneemster aan de a.s. training van Your Yoni Journey schrijft:
‘Ik heb mezelf nog nooit zoiets cadeau gedaan, maar nu voel ik dat het tijd is voor mij!’
Zelfliefde komt niet altijd met een warm bad vol rozenblaadjes. Zelfliefde komt met tijd en ruimte voor jezelf, eerlijkheid naar jezelf en expressie van jezelf. Precies zoals jij nu bent. Alleen van daaruit, vanuit de plek waar jij je veilig genoeg voelt om ‘ja’ te zeggen tegen jezelf, kan het onbekende - het leven! - zich in geur en kleur ontvouwen. Ga je mee?
Is het tijd voor jou?
Veel liefs,
Chris
Highlights!
